In de loop der eeuwen is Landgoed Klingelbeek telkens veranderd. Sommige bomen daarentegen staan er al eeuwen. De vijver is nog steeds aanwezig en ook de moestuin heeft nog altijd dezelfde historische plek.
De gebouwen die nu nieuw worden neergezet voegen zich in het landschap. Ze hebben een relatie met het landschap, verdwijnen soms in het reliëf, soms tussen de bomen. De nieuwe gebouwen zijn niet de blikvangers, dat zijn de Villa, het landgoed en de Rijn.
Het landschap is er om te gebruiken. Om in te spelen, doorheen te lopen, om in te zwemmen of in te zitten. Bewoners en gebruikers kunnen er hun stoel neerzetten en hun kleed uitslaan. Er lopen paadjes doorheen, er zijn door- en overzichten. Door het toevoegen van gebouwen en beplanting ontstaat een opeenvolging van ervaringen, gezichtspunten die telkens verrassend een andere blik op het landgoed geven.